„Do walki marsz o świętą ziemię, o serca polskie, polską krew”

Powstanie styczniowe było największym polskim powstaniem narodowym, przeciwko Imperium Rosyjskiemu ogłoszone Manifestem 22 stycznia  wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864, zasięgiem objęło ziemie zaboru rosyjskiego tj. Królestwo Polskie i ziemie zabrane.

Mimo początkowych sukcesów zakończyło się klęską powstańców,  Nie nadeszła żadna pomoc z zagranicy, na jaką liczono, zwłaszcza z Francji. Mocarstwa zachodnie poprzestały na wydaniu bardzo ogólnych deklaracji dyplomatycznych, uważając polską insurekcję za wewnętrzną sprawę Imperium Rosyjskiego.

Gdy do Radomyśla dotarły wieści o przygotowaniach do powstania narodowego przeciwko rosyjskiemu zaborcy, młodzież  z okolicznych miejscowości w liczbie:  pięciu mieszkańców z Żabna,  trzech z Nowin i około 40 z Radomyśla, utworzyła oddział powstańców. W dniu wybuchu powstania 23 stycznia, oddział ten stoczył pierwszą potyczkę z rosyjskim garnizonem w Janowie Lubelskim. Pod koniec roku 1863., do Radomyśla wróciło zaledwie 18 powstańców.

Młodzież z Radomyśla pamięta dokonania swoich przodków. Grono Młodzieży rokrocznie w pierwszy poniedziałek po 21 stycznia bierze udział w Mszy św. „powstańczej” upamiętniającej ów zryw narodowy i składa wieniec pod krzyżem powstańczym na Zjawieniu. Hufiec Stalowa Wola nosi imię Powstańców Styczniowych, stąd też we mszy św. uczestniczą przedstawiciele okolicznych środowisk harcerskich. W tym roku harcerkom z 4DH im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego z Antoniowa towarzyszyli harcerze z 54DH im. ppor. Bronisława Kochana ze Stalowej Woli.