„Maszeruje pluton przez zielony las
Pod hukiem granatów, pod ulewą gwiazd.
Wezmę ja karabin, pójdę z nimi wraz,
Pójdziemy do szturmu przez zielony las.”

Hasło „Kalina”,  odzew „Momoty” – te słowa towarzyszyły nam na całej trasie biegu patrolowego, podczas Diecezjalnego Harcerskiego Startu, który w tym roku odbył się na Porytowym Wzgórzu. Rok harcerski rozpoczął mszą św. ks. biskup ordynariusz Krzysztof Nitkiewicz, następnie komendant zlotu wprowadził uczestników w tematykę biegu patrolowego.

Na trasie od Momot Górnych na Porytowe Wzgórze, przemieszczaliśmy się leśnymi ostępami w ciszy, tak jak przed laty poruszali się partyzanci. W lesie musieliśmy uważać na  krążące po lesie patrole niemieckie, mieliśmy za zadanie rzucać granatami, ewakuować obóz przez wąwóz, zmienić miejsce stanowiska ogniowego czyli szybko przemieścić się wraz z pełnym ekwipunkiem i cały czas uważać co znajduje się na trasie marszu.

Poznaliśmy również wiele  faktów z przebiegu bitwy, jaka rozegrała się na tym terenie a była to największa bitwa partyzancka na ziemiach polskich.

Drużynowa Małgorzata Stopyra

„Pod tym krzyżem, pod drzewem zwalonym,
Śnią żołnierze o Polsce swój sen.
Bodaj po to być warto żołnierzem , 
By sen cudny przyśnić jak ten.”

Budowa obozu partyzanckiego zajęła nam pierwszy dzień pobytu w Antoniowie na III Spotkaniu Patriotyczno – Edukacyjnym organizowanym przez Stowarzyszenie „Azymut” ze Stalowej Woli. Uczestnicy rozbijali namioty różnego typu, ustawiali radiostację i kuchnię polową, budowali ogrodzenie i rozwieszali spadochron – zadaszenie nad miejscem spotkań. 

Sobota dostarczyła moc wrażeń. Uczestnicy od rana wyruszyli na zajęcia programowe w terenie. Na początek zajęć  – spotkanie z p. Henrykiem Dobrzyńskim – leśniczym leśnictwa Antoniów, który nakreślił w jakiej krainie geograficznej się znajdujemy, jakie unikatowe okazy przyrody żywej możemy tutaj spotkać oraz jakie wydarzenia historyczne miały miejsce na tym terenie.

Podkarpackie Stowarzyszenie Poszukiwaczy „Ocalić od zapomnienia” zaprezentowało swoje najcenniejsze znaleziska z terenu podkarpacia. Militaria z okresu I i II wojny światowej oraz jeszcze starsze eksponaty, wzbudzały duże zainteresowanie, szczególnie wśród chłopców. Sami mogli zabawić się w poszukiwaczy posługując się wykrywaczem do metalu i dowiedzieli się jak należy się zachować z podejrzanym  przedmiotem. 

Przybyli do nas przedstawiciele Stowarzyszenia Jazdy Polskiej Obojna  w barwach 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich. Konie i  opowieści pasjonatów o walkach kawalerii polskiej i  działalności grupy rekonstrukcyjnej dostarczyły wiele emocji.

Zajęcia z łączności – w jaki  sposoby nadawać komunikaty przez krótkofalówkę, następnie „śpiewogranie” zakończyły zajęcia programowe. Na koniec dnia zostaliśmy zaproszeni na ognisko patriotyczne na terenie posesji p. Nędzyńskich z Antoniowa. Gawędę wygłosił p. Zbigniew Markut – Prezes Światowego Związku Żołnierzy AK – Obwód Stalowa Wola. Opowieść dotyczyła walk na Porytowym Wzgórzu, i historii żołnierzy z oddziału Ojca Jana.

W biwaku uczestniczyło wielu harcerzy, pojawiły się więc i akcenty typowe dla metody harcerskiej: podchody w nocy pod obozowisko, gra nocna, podczas której trzeba było wykazać się nie tylko sprytem ale również wiedzą i umiejętnościami, poznaliśmy wiele nowych osób, zawiązały się nowe przyjaźnie.

Dziękujemy dh Jarkowi, dh Zbyszkowi i wszystkim osobom zaangażowanym w zorganizowanie i przeprowadzenie zajęć podczas całego biwaku.

Drużynowa Małgorzata Stopyra

 W dniach 05-07 marca mieliśmy okazję spędzić miło czas podczas biwaku harcerskiego, w szkole podstawowej w Radomyślu nad Sanem i spotkać przyjaciół z innych środowisk:  54DH im. ppor. Bronisława Kochana ze Stalowej Woli,  próbnej drużyny harcerskiej z Radomyśla, Eldorado z Ulanowa, z 12DH ze Stalowej Woli.

Piątkowa noc minęła szybko, gdyż podczas gry nocnej, harcerze mieli za zadanie uciekać przed wrogiem i odnaleźć  zaginionych przyjaciół.  W sobotę od rana wyruszyliśmy na pieszą wędrówkę do lasu. Podczas spotkania z p. leśniczym Henrykiem Dobrzyńskim dowiedzieliśmy się wielu interesujących rzeczy o gospodarowaniu lasem, o sprzymierzeńcach leśników i o zwierzętach, które utrudniają im pracę. Następnie przeszliśmy do nieistniejącej już osady Brzóza gdzie p. Sylwester Chmielowiec przybliżył nam historię tej miejscowości, szczególnie z czasów powstania listopadowego i styczniowego oraz II wojny światowej, gdy zarządcą folwarku był  znany fotograf Włodzimierz Puchalski. Rozpaliliśmy obrzędowe ognisko, przy którym przyrzeczenie złożyło pięciu harcerzy – gratulacje dla Julki. Zmęczeni wróciliśmy do szkoły, gdzie po obiedzie i krótkim odpoczynku, do późnych godzin wieczornych odbywały  się zajęcia  w blokach programowych.

W niedzielę uczestniczyliśmy we mszy św. i ks. proboszcz dh hm. Józef Turoń wzruszony dziękował nam za przybycie.

drużynowa pwd. Małgorzata Stopyra

„W dzień Matki Boskiej Gromnicznej
 Straszne się rzeczy tu działy.
 Na Szczecyn, Borów i Łążek
 Spadły niemieckie oddziały.”

W dniach 01-03 lutego 2019r. po raz pierwszy braliśmy udział w biwaku w Szczecynie. Dzień 2 lutego jest dla mieszkańców tej miejscowości dniem szczególnym. W święto Matki Boskiej Gromnicznej  1944r. nastąpiła pacyfikacja wsi i okolicznych miejscowości. W tym roku minęło 75 lat od tamtych tragicznych wydarzeń. Czas nie leczy ran, czas uczy jak z nimi żyć. W pamięci ocalałych z niemieckiej rzezi do dzisiaj pozostały obrazy mordu, pożaru, zgliszczy i ogromne osamotnienie po stracie najbliższych.

W homilii wygłoszonej przez ks. biskupa Krzysztofa Nitkiewicza usłyszeliśmy słowa o potrzebie wybaczenia, ale również o konieczności pamiętania, gdyż tylko w ten sposób możemy uświęcić ofiarę wszystkich pomordowanych. 

Podczas świeczkowiska obejrzeliśmy wywiad z P. Józefem Wojewodą, mieszkańcem Dąbrówki, który jako 12-sto letni chłopak był świadkiem pacyfikacji Łążka. Wywiad przeprowadzili harcerze z 4DH – Kamil Sowa i Karol Majka w dniu 16 czerwca 2008r.

W czasie biwaku przeszliśmy zasypanymi śniegiem wąwozami i jarami, w Rezerwacie Doły Szczeckie, a nocą odbył się bieg po krzyż – gratulacje dla Patrycji. Spotkania z innymi środowiskami – tym razem Ulanów i Harasiuki – zawsze owocują nowymi znajomościami, poznajemy nowe piosenki i zabawy.

Dziękujemy druhnie Ani – pani dyrektor ze Szczecyna i druhowi Zbyszkowi – drużynowemu 54DH za super biwak.

W Grocie Narodzenia Pańskiego płonie wieczny ogień. To właśnie od niego co roku odpala się jedną malutką świeczkę, której płomień niesiony przez skautów w wielkiej sztafecie przez kraje i kontynenty obiega świat. Związek Harcerstwa Polskiego organizuje Betlejemskie Światło Pokoju od 1991 r. Tradycją jest, iż ZHP otrzymuje Światło od słowackich skautów.

Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety. Harcerki i harcerze przekazują Światło dalej na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód do Niemiec, a także na północ – do Szwecji. Naszą harcerską misją, która łączy nas wszystkich jest zaniesienie tego Światła do władz państwowych i samorządowych, do urzędów i instytucji państwowych, do szkół i kościołów, szpitali i domów pomocy społecznej, do ludzi samotnych, odrzuconych i kochanych wciąż za mało. Chcemy, by trafiło na wszystkie polskie stoły i zapłonęło na wieczerzy wigilijnej.

Betlejemskie Światło Pokoju harcerze przekazują w naszej parafii od 2007 roku, w ostatni dzień adwentowego czuwania, w dzień wigilii Bożego Narodzenia by światło Tej Nocy przenikało do wszystkich serc.